Θυμάστε τις δοκιμασίες από τα food blog awards; Το Βήμα gourmet μας έδωσε δύο δοκιμασίες ώστε να αντλήσουμε έμπνευση για τις συνταγές μας. Στην κατηγορία Best Greek Cooking in English, θα μιλήσουμε για λιτότητα: μπορούμε να τρώμε καλά και οικονομικά; Νομίζω δεν υπάρχει καταλληλότερο θέμα, ειδικά τώρα με την κρίση που η εξοικονόμηση σε κάθε νοικοκυριό έχει γίνει δεύτερη φύση. Θα δουλέψω με ταπεινά υλικά για να δημιουργήσω θρεπτικά και νόστιμα πιάτα. Το μυαλό μου τρέχει από την cocina povera, στην λιτότητα και σε πιάτα 100% ελληνικά. Έτσι λοιπόν, το πρώτο μου πιάτο δεν μπορεί παρά να είναι παραδοσιακό: ρεβυθάδα, η σούπα με τα δύο υλικά, ρεβύθια και κρεμμύδι. Λιτότητα και γεύση στο πιάτο σας.

 Η λιτότητα και Ελλάδα προχωράνε χεράκι-χεράκι τα τελευταία πέντε χρόνια και οι αριθμοί σε κάνουν να σαστίζεις. Σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία, οι Έλληνες που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχιας το 2013 έφτασαν το 34.6% του πληθυσμού· μιλάμε για περίπου 3.500.000 ανθρώπους. Δυο χρόνια μετά είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις με αριθμούς αλλά ο τελευταίος χρόνος στην Αθήνα μου δίδαξε αρκετά. Υπάρχουν κουζίνες και πολλές ομάδες που οργανώνουν και διαθέτουν υποστήριξη σε όσους το έχουν ανάγκη. Επίσης, πολλές δράσεις μεμονωμένων ατόμων, που είναι πολύ δύσκολο αν τις προσπεράσεις. Δάσκαλοι που καταλαβαίνουν τις ελλείψεις των μαθητών τους και παρέχουν βοήθεια με δική τους πρωτοβουλία. Άνθρωποι που πακετάρουν προσεκτικά την μερίδα φαγητό που τους περίσσεψε, ένα δεματάκι καθαρό φαγητό, και το αφήνουν κοντά σε κάδους απορριμάτων ή στις κρεμάστρες αγάπης αν δεν μπορούν να το δώσουν κατ’ιδίαν. Οι γείτονες που με χαρα μοιράζονται ότι εχει βράσει στο τσουκάλι με τον διπλανό τους και άνθρωποι που ανταλλάζουν υπηρεσίες και αγαθά ετσι ώστε να συνεχίσουν να κινούνται τα πράγματα έστω και χωρίς μετρητά.

Φυσικά έχει και κάποια θετικά αυτή η λιτότητα, βλέπεις λίγο περισσότερο πράσινο σε Αθηναικά μπαλκόνια και ταρατσάκια, αρχίσαμε να καλλιεργούμε το φαγητό μας. Κάποιοι τόλμησαν να μετακινηθούν και με μέσα μεταφορας ή ακόμα να μοιραστούν τις μετακινήσεις τους με κάποιον άλλο, δεν πάνε τσαρκα στο περιπτερο, δυο τετραγωνα πιο κάτω. Όσο για την μπλογκοσφαιρα βέβαια, αν και δεν το εχει ενστερνιστεί το ζήτημα όσο στο εξωτερικό, υπάρχουν κάποιοι ιστότοποι αφιερωμένοι στο DIY και επίσης πολλές συμβουλές για να δημιουργήσεις τον δικό σου λαχανόκηπο. Υποθέτω είμαστε λίγο περήφανοι για να παραδεχτούμε πραγματικά πόσα πολλά άτομα έχουν επηρεαστεί από την κρίση και ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας – με πενιχρά οικονομικά μέσα – προτιμάμε να είμαστε εφευρετικοί.

Εχουμε βέβαια και πλούσια κληρονομιά σε αυτό. Η Ελλαδίτσα μας, πάντα ήταν μια αγροτική οικονομία. Το ποσοστό ατόμων που επέστρεψαν στα κτήματα και μαθαίνουν ξάνα τις παλιές καλές μεθόδος καλλιέργειας είναι εκπληκτικό. Μεχρι και την πρωτεύουσα αφήσανε και γύρισαν στην επαρχία, πραγματικά τους βγάζεις το καπέλο!

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι ελλειπείς πόροι δεν είναι καινούργιο φαινόμενο στην Ελλάδα. Με εύκρατο κλίμα αλλά και κακοτράχαλες πλαγιές – η γεωργία και η κτηνοτροφία πρωτοστατούσαν στα νησιά, παρά τους όποιους ανέμους. Μας έδωσαν άνυδρα τοματάκια Σαντορίνης και ζουμερή κάππαρη. Μυρωδάτη ρίγανη και ασημένιες φυλλωσιές ελιάς που απλώνονται σε όλη τη χώρα. Να θυμηθούμε και την υπέροχη φέτα της Κεφαλλονιάς, την γραβιέρα Ναξου και την πικάντικη κοπανιστή Μυκόνου. Ζουμερά ροδάκινα από τα βόρεια, πορτοκάλια από τις εύφορες πεδιάδες της Πελοποννήσου, τραγανά σταφύλια, γλυκά κολοκυθάκια και ψωμωμένες μελιτζάνες. Μπορεί να μην ακούγονται σαν κάτι σημαντικό, αλλά το να τρως καλά με πολύ λίγα έχει ενσωματωθεί στον ελληνική μαγειρική. Φρέσκα, εποχικά προΐόντα πάντα ήταν το βασικό στοιχείο της κουζίνας μας. Τα περισσότερα παραδοσιακά μας πιάτα δεν ζητούν παρα ελάχιστα υλικά. Εκτιμάμε και τα όσπρια λίγο παραπάνω, είτε φακές, είτε φασόλια είτε ρεβύθια, τα χρησιμοποιούμε και συνθέτουμε μια από τις πιο υγιεινές κουζίνες της Μεσογείου: φρέσκα φρούτα και λαχανικά, όσπρια και λίγο κρέας.

Να’μαστε λοιπόν με τα ταπεινά ρεβύθια. Πιο παραδοσιακό δεν έχει και σε ζεσταίνει και τις κρύες μέρες του χειμώνα. Μια ελαφριά σούπα, γεμάτη από τα καλλούδια της γης.

Υλικά, για 6-8 μερίδες:

• 500 γρ ρεβύθια
• 1 μεγάλο κρεμμύδι
• 150 γρ ελαιόλαδο
• 1 λεμόνι
• αλατοπίπερο

Πώς το φτιάχνουμε: 

1. Μουλιάζουμε τα ρεβύθια από βραδίς και ξεβγάζουμε.
2. Σωτάρουμε το κρεμμυδάκι με μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο, προσθέτουμε τα ρεβύθια στην κατσαρόλα και σκεπάζουμε με ζεστό νερό.
3. Τα αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά και μετά χαμηλώνουμε την φωτιά για 45 λεπτά περίπου. Αν εχετε χύτρα ταχύτητας, ο χρόνος μειώνεται στο μισό.
4. Ανακατεύουμε το υπόλοιπο λάδι και το λεμόνι, προσθέτουμε αλατοπίπερο και περιχύνουμε την σάλτσα πριν το σερβίρισμα.

Τα ρεβύθια έχουν θερμούς υποστηρικτές καθώς επίσης και θερμούς αντιπάλους. Προσωπικά γιατρεψα πολλά κρυολογήματα με αυτήν την απλή σουπίτσα και με ζέστανει τις παγωμένες μέρες του χειμώνα. Της έχω μια μικρή αδυναμία, δεν το κρύβω. Σε περίπτωση βέβαια που αντιμάχεστε τα ρεβύθια, αναμείνατε για την επόμενη ανάρτηση, θα επανεφεύρουμε τα ρεβύθια! Και αν δεν μπορείτε να περιμένετε, ρίξτε μια ματιά στα πικάντικα ρεβύθια φούρνου.

Από την Αθήνα με αγάπη

by